از آنجا شروع شد که من گفتم: من اینجا -یعنی توی این فضای مجازی- بیشتر خودم هستم .. و شنیدم: خب خودتان را عوض کنید، خودی که به درد خدا نخورد، بی خود است .. گفت خودش را می گوید اما .. من را می گفت. و از آن روز این قصه آغاز شده است و این داستان ادامه دارد ..
شاید یک زمانهایی دیوار را اشتباهی میگیریم! این دیوار آن دیواری نیست که در ذهن ماست! شاید در پس این دیوار هیچ نیست! نه درخت است..نه بهشت!و نه دریایی که سهراب از آن دم میزد...که وعده ی شهری را میداد! پشت دیوار شاید پراست از تصور ما...تصویری زیبا! اما وقتی که فرهاد شویم...وقتی جهاد کنیم... تیشه ی بی ریای خود را بر این دیوار سخت بکوبیم و رخنه ایجاد کنیم و سوراخ!!! آن زمان که دیوار فروریخت خواهیم دید... که احتمالا اشتباه آمده ایم!
نویسنده:
ناامیدی ناخواسته شاید رسوخ کرده به این کلمات ..
دیدگاه شما
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این دیوار آن دیواری نیست که در ذهن ماست!
شاید در پس این دیوار هیچ نیست!
نه درخت است..نه بهشت!و نه دریایی که سهراب از آن دم میزد...که وعده ی شهری را میداد!
پشت دیوار شاید پراست از تصور ما...تصویری زیبا!
اما وقتی که فرهاد شویم...وقتی جهاد کنیم...
تیشه ی بی ریای خود را بر این دیوار سخت بکوبیم و رخنه ایجاد کنیم و سوراخ!!!
آن زمان که دیوار فروریخت خواهیم دید...
که احتمالا اشتباه آمده ایم!