زندگی..

داره ب جاهای خیلی سختش میرسه..

همیشه در سفرم..

-اتوبوس نوشت-
کیسه روبرویی پر شده از پوست خوردنی ها ..
بغل دستی ام پیرزنی ست ک سر در گریبان خودش کرده و با نگاه زیرچشمی گهکاه ب دیگران تا خود همین الان درحال تخمه خوردن بوده.. آنطرف یکی از هم دانشگاهی های عزیز با یکی دیگری ک نمیشناسم جیک تو جیکی هستند ک هر طرف سر بچرخانم بار چشمم می افتد بهشان و هی نمیخواهم ..
دارم میرسم..
بعد از رفتن همه..
بعد از سه روز شلوغِ شلوغ..
یک روز باید بنویسم همه ی اینها را..
آری!
یک روزی..